Almanca'da abfallen ne demek? Türkçe çevirisi nedir?

Görüntüleme Sayısı: 31

Deutsche

abfallen

Türkische

düşmek, dökülmek, azalmak, ayrılmak (bir şeyden koparak)

Verben | ap-fal-lın

Almanca'da "abfallen" kelimesinin Türkçe çevirisi "düşmek, dökülmek, azalmak, ayrılmak (bir şeyden koparak)" anlamına gelmektedir. "abfallen" kelimesinin okunuşu ve telaffuzu "ap-fal-lın" şeklindedir. Kelime Alman dil bilgisinde "Verben" olarak geçmektedir.

abfallen için Almanca Eş Anlamlıları

© OpenThesaurus.de

Almanca "abfallen" Türkçe "düşmek, dökülmek, azalmak, ayrılmak (bir şeyden koparak)" İle İlgili Cümle Örnekleri

1

Deutsche Im Herbst fallen die Blätter von den Bäumen ab.

Türkische Sonbaharda yapraklar ağaçlardan dökülür.

2

Deutsche Der Knopf ist vom Hemd abgefallen.

Türkische Düğme gömlekten koptu.

3

Deutsche Die Leistung des Teams ist stark abgefallen.

Türkische Takımın performansı ciddi şekilde düştü.

abfallen Fiil Çekimi (Konjugation)

Indikativ

Präsens

ich falle ab

du fällst ab

er fällt ab

wir fallen ab

ihr fallt ab

sie fallen ab

Präteritum

ich fiel ab

du fielst ab

er fiel ab

wir fielen ab

ihr fielt ab

sie fielen ab

Perfekt

ich bin abgefallen

du bist abgefallen

er ist abgefallen

wir sind abgefallen

ihr seid abgefallen

sie sind abgefallen

Plusquam.

ich war abgefallen

du warst abgefallen

er war abgefallen

wir waren abgefallen

ihr wart abgefallen

sie waren abgefallen

Futur I

ich werde abfallen

du wirst abfallen

er wird abfallen

wir werden abfallen

ihr werdet abfallen

sie werden abfallen

Futur II

ich werde abgefallen sein

du wirst abgefallen sein

er wird abgefallen sein

wir werden abgefallen sein

ihr werdet abgefallen sein

sie werden abgefallen sein

Konjunktiv

Konjunktiv I

ich falle ab

du fallest ab

er falle ab

wir fallen ab

ihr fallet ab

sie fallen ab

Konjunktiv II

ich fiele ab

du fielest ab

er fiele ab

wir fielen ab

ihr fielet ab

sie fielen ab

Konj. Perfekt

ich sei abgefallen

du seiest abgefallen

er sei abgefallen

wir seien abgefallen

ihr seiet abgefallen

sie seien abgefallen

Konj. Plusquam.

ich wäre abgefallen

du wärest abgefallen

er wäre abgefallen

wir wären abgefallen

ihr wäret abgefallen

sie wären abgefallen

Konj. Futur I

ich werde abfallen

du werdest abfallen

er werde abfallen

wir werden abfallen

ihr werdet abfallen

sie werden abfallen

Konj. Futur II

ich werde abgefallen sein

du werdest abgefallen sein

er werde abgefallen sein

wir werden abgefallen sein

ihr werdet abgefallen sein

sie werden abgefallen sein

Konjunktiv II (würde)

Konjunktiv II

ich würde abfallen

du würdest abfallen

er würde abfallen

wir würden abfallen

ihr würdet abfallen

sie würden abfallen

Konj. Plusquam.

ich würde abgefallen sein

du würdest abgefallen sein

er würde abgefallen sein

wir würden abgefallen sein

ihr würdet abgefallen sein

sie würden abgefallen sein

Imperativ / Infinitiv / Partizip

Imperativ

fall ab

fallen wir ab

fallt ab

fallen Sie ab

Infinitiv I

abfallen

abzufallen

Infinitiv II

abgefallen sein

abgefallen zu sein

Partizip I

abfallend

Partizip II

abgefallen